تأمین خواسته

هر زمان حقی از شخصی ضایع شود، مدعی می تواند برای الزام طرف مقابل به احقاق حق اقدام به طرح دعوا کند. جهت صدور قرار تأمین خواسته مدعی باید ذینفع باشد و اهلیت داشته باشد. علاوه بر این خواسته باید مشخص و قابل ارزیابی باشد و مبهم نباشد.قرار تأمین خواسته ماهیتی فوری دارد و برای جلوگیری از حقوق مدعی ست.

 به موجب قانون آئین دادرسی مدنی درخواست صدور قرارتأمین خواسته باید شرایط زیر را داشته باشد:

1-دعوا مستند به سند رسمی باشد که در اینصورت مرجع قضایی مکلف است در صورت احراز شرایط مقرر نسبت به درخواست خواهان بدون گرفتن تأمین از وی، اقدام کند.

2-خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد.

3-خواهان خساراتی را که ممکن است به طرف مقابل وارد آید نقداً به صندوق دادگستری بپردازد.

4-در مواردی از قبیل اوراق تجاری واخواست شده که به موجب قانون، دادگاه مکلف به قبول درخواست تامین باشد.

نکاتی که باید در قرار تأمین خواسته مورد توجهتان باشد:

قطعی بودن خواسته( حق مورد ادعای خواهان باید قابل مطالبه باشد و تحقق آن مستلزم وقوع یا عدم وقوع واقعه ای نباشد)، صدور قرار تأمین به درخواست خواهان یا نماینده او باشد یعنی درخواست کننده باید ذینفع دارای سمت و اهلیت باشد، میزان خواسته باید معلوم و یا عین معین باشد.اجرای قرار تأمین خواسته دارای آثاری نسبت به طرفین دعوا و ثالث دارد.

آثار قرار تأمین خواسته:

نسبت به خواهان: در مقابل سایر طلبکاران حق تقدم برای خواهان ایجاد می‌شود و مال از تضییع مصون می‌ماند.

نسبت به خوانده: هرگونه نقل و انتقال نسبت به عین اعم از منقول یا غیرمنقول ممنوع بوده و این اثر حتمی است، ولی اثر احتمالی آن استحقاق خوانده برای مطالبه خسارت ناشی از اجرای قرار تامین خواسته می‌باشد.

نسبت به ثالث: در صورتی که مال مورد درخواست تامین نزد شخص ثالثی باشد حق انتقال و تهاتر آن مال را ندارد