خلع ید یک دعوای حقوقی در
مورد اموال غیرمنقول و مالی است. این دعوی زمانی که شخصی بطور غیرقانونی ملک فرد
دیگری را تصرف کند و مالک قصد خروج ملک خود از تصرف او را داشته باشد (غصب استیلا
بر حق غیر است به نحو عدوان) این تصرف را غاصبانه تلقی کرده و مالک می‌تواند با
ارائه دادخواست خلع ید به مرجع قضائی درخواست اخراج متصرف از ملک خویش را بنماید
در واقع منشاء ایجاد حق در دعوی خلع ید غصب می باشد.در مورد ملک مشاع نیز اقامه
دعوی در قانون پیش بینی شده است.
لازم به توجه است که دعوای خلع ید یکی از تخصصی ترین و ظریف ترین موضوعات حقوقی ست و برای تمیز بین دعوی تخلیه ید، تصرف عدوانی و خلق ید و حتما نیاز به بررسی محتوای قرارداد و نوع رابطه ی فی مابین می باشد که لازم است به دلیل حساسیت آن با وکیل از مرحله اول مشورت و پیگیری شود فلذا بهره مندی از وکلای کارآزموده در زمینه ملکی و مسلط به قوانین خانه دادخواهی فرنود شما را در حصول نتیجه یاری می رساند.
دعوی خلع ید متضمن مالکیت خواهان با داشتن سند رسمی، محقق بودن فعل تصرف در مورد غاصب و همچنین عدم داشتن هرگونه حقی نسبت به تصرف مال تصرف شده برای خوانده(متصرف) می باشد و در اینصورت خواهان نیازی به داشتن قراردادی ما بین خود و خوانده ندارد و در واقع در خلع ید، مالک یک مال غیر منقول علیه متصرفی مطرح می‌کند که بدون اذن، ملک او را متصرف شده است از تفاوت های دعوی خلع ید با دعوای دستور تخلیه و حکم تخلیه اشاره به این مهم است که در دعاوی دستور تخلیه و حکم تخلیه ما بین خواهان و خوانده رابطه‌ای قراردادی وجود دارد و شروع تصرف خوانده، با اذن است. بنابراین در رابطه میان موجر و مستاجر بحث خلع ید مطرح نیست.
کلیه حقوق سایت برای "موسسه حقوقی و داوری بین المللی خانه دادخواهی فرنود" محفوظ می باشد.